و اما عمیق ترین دیالوگی که امسال شنیدم، از زبان خواهرم بود.
چند ماه پیش وقتی شنیدیم دختر یکی از دوستان مادرم سرطان گرفته، وسط آه و وای های ما فقط گفت:
"عجب دنیای بی مزه ایه. "
.
.
این عمیق ترین، گویا ترین و ملموس ترین تعبیری است که تا امروز درباره دنیا شنیده ام.
حالا این روزها، این روزهای عجیب و غریب و سخت، توی ماه اسفندی که بوی اسفند نمی دهد، میخواهم برای همه مان نسخه بپیچم که هر هشت ساعت یکبار زیر لب بگوییم : "عجب دنیای بی مزه ایه"
بگوییم تا باور کنیم دنیا، دنیای بی مزه ایه...
و ما
به این دنیای بی مزه
"دل"
چرا دهیم..؟
چشم هایت...برچسب : نویسنده : zeinabtavagho بازدید : 131